میدونستین فیلم "هامون" رکورد دیده شدن رو در تاریخ سینمای جهان شکسته، محض رضای خدا هیچکس یکبار ندیده که، زیر ۱۰ بار باعث افت کلاسه. اصلا خود من، شبها ویدئو رو میذاشتم رو repeat و میخوابیدم که اگه نصفه شب بیدار شدم برم آب بخورم هم چند دقیقه‌ای "هامون" ببینم. یادم نیست امتحان نهایی اول دبستان بود یا فاینال دوم راهنمایی که به بچه محلها گفتم "این بوق دوچرخه ماله منه، حق منه، سهم منه، ...".
بابا ما دیگه کی هستیم؟
چی چی هی میگن شب جمعه، شب جمعه.
آخه شبی که میدونی فرداش جمعه‌ست و باز باید تنهاییت رو گاز بزنی و بعد‌از‌ظهر کسل کننده‌اش رو بگذرونی که اینهمه شادی و سرور نداره.
همش تقصیر این حاج‌باران بود با این پستش که یادم انداخت هنوز هم میشه عصبانی بود و داد زد و لگد پروند و شکست و خورد کرد و بهم ریخت و کتک زد و کتک خورد و رفت کلانتری و ...
حالا گیریم ما از این عرضه‌ها نداشته و نداریم و نخواهیم داشت و فقط زورمون به سر و کله خودمون میرسه و این وبلاگ فکسنی کم خواننده.
بله، میدونم، لازم به نصیحت و تذکر و شماتت و فحش و فضاحت نیست. همه خواننده‌ها برای من محترم بوده و هستند و کامنت‌گذاران محترم‌تر رو که دیگه نگو و نپرس اما خودتون قضاوت کنین، در موقعی که آمپرتون میچسبه به سقف بهتره وبلاگ سوزی کنین یا اینکه گوشی موبایلتون رو بکوبین تو دیوار؟ کامنتها رو حذف کنین یا برین بزنین تو گوش مدیرتون(که از قضا رفیقتون هم هست).
خلاصه هرچه که بود تموم شد و آمپر ما هم فروکش کرد.
اصلا میدونین چیه؟ جدی؟ میدونین؟ خوب به منم بگین خوب.
اما خداییش به هیچکس برنخورد ما مرحوم شدیم الا یک نفر که اونم نمیگم چه فحشهایی داد.